လောကနတ်ဆိုသည် မြောက်ပိုင်းဗုဒ္ဓဘာသာ မဟာယာနဂိုဏ်းမှ ဘုရားအလောင်းတော်မြတ် ဗောဓိသတ္တနတ်သားကို လူအများ၏ အားထားကိုးစားရာ (လောကနာထ)အနေဖြင့် ဆင်းတုရုပ်ထုပြုလုပ်ကာ ကိုးကွယ်ကြသည်ကိုစွဲပြီး ယခုလူတို့က “လောကနတ်” ဟုခေါ်ဆိုနေကြတာဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ဘုရားဆင်းတုတော်မဟုတ်၊ လောကနာထ-ဆိုသည့် ပါဠိစကားမှ “လောကနာထ” လောကနတ်-ခေါ်တွင်သော (အဝလောကိ တေသွာရ ဗောဓိသတ္တ) ပုံဖြစ်၍ “မဟာရာဇ သိရီ အနုရုဒ္ဓဒေဝ” ဘွဲ့ထူးခံ ပုဂံ အနော်ရထာမင်းလက်ထက်လောက်က စပြီး ရေးသားမှုရှိခဲ့သည်ကို ကျောက်စာ အုတ်ခွက်နံရံတို့၌ တွေ့ရှိရသည်။
မြန်မာတို့ယုံကြည်သောလောကနတ်
စည်းစုပ်ကိုတီး၍ရန်မာန်ကိုပြေငြိမ်းစေသောနတ်။
ြေခတွင်မငြီး၊ စည်းစုပ်တီး၍၊ ရန်မီးငြိမ်းရွေ့၊ ဆင်ခြင်္သေ့ကို၊ ချမ်းမြေ့စေတတ်၊ လောကနတ်နှင့်။ ကုသ*၁၁။
”ရတနာရွှေဂူမှ ကေသရာဇာခြင်္သေ့မင်း ထွက်လေလျှင်၊ ကောင်းကင်ဆင်ပျံနှင့် တွေ့၍၊ အစာဖြစ်သော တိမ်ညွန့်များကြောင့် ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြသဖြင့်၊ ဆင်ပျံဦးကင်းကို ခြင်္သေ့နင်းလျက် နှာမောင်းကို စုတ်သည်တွင် လောကနတ်သည် ရန်နှစ်ဦးကို မြင်လေ၏။ လောကနတ်သည် ခြေတွင် စည်းစုပ်တီးလျက်၊ သီချင်းသီ၍၊ ကခုန်ရွှင်မြူးပြ၏။ ဆင်ပျံနှင့် ခြင်္သေ့တို့သည် အသံ (အကနှင့် ကဗျာ) ၏ သာယာညက်ညော တင့်တယ်လှသည်ကို နာခံကြ၍ ရန်ငြိမ်းကြလေသတည်း။” (ဇေယသင်္ခယာရေး ရွှေဘုံနိဒါန်း)
အခါတစ်ပါးမှာ ဆင်ပျံနဲ့ ခြင်္သေ့ ပျံတို့ နှစ်ကောင်ဟာ သူတို့ရဲ့အစာဖြစ်တဲ့ တိမ်ညွှန့်တိမ်သားကို လုယက်စား သောက်ကြရာကစလို့ အမျက်တွေ ထွက်ကြပြီး တစ်ကောင်နဲ့ တစ်ကောင် ရန်သတ်ကြတော့သတဲ့။အဲဒီ အချိန်မှာ လောကကို စောင့်ရှောက်ဖို့ရာ အလို့ငှာ လှည့်လည်နေတဲ့ လောကနတ်သားနဲ့ ရန်သတ်နေကြတာ တွေ့တော့တာပါ။ ခြင်္သေ့ပျံနဲ့ ဆင်ပျံတို့ သတ်ပုတ်နေကြ တာကို တွေ့လိုက်တဲ့ လောကနတ်သားက ဟာ ဆောင်ထားမြဲဖြစ်တဲ့ စည်းစုပ်ကို ခြေဖဝါး နှစ်ခုအကြား ညှပ်ကာတီးလို့ သာယာငြိမ့်ညောင်းတဲ့ တေးသီချင်းကို သီကြူးပြီး ကပြလိုက်ပါတယ်။လောကနတ်သားရဲ့ စည်းခတ်သံ၊ သီကျူးလိုက်တဲ့ သီချင်းအသံနဲ့ ကကြိုး ကကွက်တို့ကို မြင်ရကြားရတဲ့ ခြင်္သေ့ပျံနဲ့ ဆင်ပျံတို့ဟာ စိတ်နှလုံး နူးညံ့ပျော့ပျောင်းလာ ကြပြီး ရန်သတ်နေရာကနေ မေတ္တာတွေ ပွားလို့ အချင်းချင်း မိတ်ဆွေတွေ ဖြစ်သွား ကြပါရောတဲ့။
ဒါကတော့ မြန်မာပညာရှိ ဇေယ သင်္ခယာရေးတဲ့ ရွှေဘုံနိဒါန်းမှာ လောက နတ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဖော်ပြထားတာပါ။
Crd....
မူရင်ရေးသာသူအာ လေးစားလျှက်.. .
No comments:
Post a Comment